دا وينا مې ده له ننګه |
ګـوره حـق د استعـمـار سره په جـنګ دی
قوي تل د استعمار په نشه منګ دی |
|
ای پـښـتونـه په عالم کـې څه غورځنګ دی
د ضعـيـف قـوه د ده عـزم او فـرهنګ دی |
ضعيف ځي په خپله لار د مقصد لور ته
قوي ځي په خپل غرور ګندلي ګور ته
|
ضعيف نه دی چې دی مل د خپل احباب وي
په سختيو د حيات کښې تل کامياب وي |
|
قـوي نه دی چـې غـره په خپـل اسباب وي
هـر ټـبـر چـې د ثبـات او عزم اصحاب وي |
فلسفه د ژوند که غواړې زما ګرانه
آزاد اوسه آزاد ولاړ شه له جهـانه
|
عـزم نـه دی چـې د ژوند دار او مـدار کړي
پروا نه کـړي که ژوندون که سر په دار کړي |
|
ثبات نه دی چې په خوله باندې ګـفـتـار کړي
هغه څوک چې ومـطـلـب ته عزم اختيار کړي |
د شيرشاه غوندې همت کړه شيرافګن شه
د فرهاد په څير عمل کړه او کوهکـن شه
|
ها څـو کـســه سـره ټول شي نو لښکر شي
کـه لښـکـر سره فرد فرد شي مات ابتر شي |
|
ها څو څـاڅـکـي سـره يو شـي سمندر شي
هـره ډلـه چـې يو يو شـي در پـه در شي |
ته پښتون يې ضعيف نه يې سره ټول شه
د قوم ګټـې ته بيدار او يـو کـهـول شه
|
نـوم يـې پـاتـه لا تراوسـه په لاهـور دی
کـه وطـن درڅـخـه ولاړ دا لوې پيغور دی |
|
ته پسـر يـې د شهـاب چـې ځای يې غور دی
غـيـرت وکـړه پر وطـن درباندې پور دی |
د غيرت خاوند په ګور کې صفـتيـږي
بې غيرته په خپل کور کې تل شرميږي
|
کـه دانـا شـي ټـول پښتون نو به هوس کړم
چـې دښـمـن د پښـتـانه د نغري خس کړم |
|
ډيـر ويل رنځ او زحمت دی اوس به بس کړم
هـم بـه هـلـتـه بيانونه خپـل په وس کړم |
زمريالی يم دا ويل مې دي له ننګـه
ای پښتونه چې پيداکړې ځانته پنګه
|
